19. ปฐมอตีตสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายใน 6 ที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง

[263] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง
หูที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง จมูกที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง ลิ้นที่เป็น
อดีตเป็นของไม่เที่ยง กายที่เป็นอดีตเป็นของไม่เที่ยง ใจที่เป็นอดีตเป็น
ของไม่เที่ยง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมเบื่อหน่าย แม้ในจักษุ แม้ในหู แม้ในจมูก แม้ในลิ้น แม้ในกาย
แม้ในใจ เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนัด เพราะคลายกำหนัด จึงหลุดพ้น
เมื่อหลุดพ้นแล้ว ย่อมมีญาณหยั่งรู้ว่า หลุดพ้นแล้ว รู้ชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว
พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว กิจที่ควรทำ ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็น
อย่างนี้มิได้มี.
จบ ปฐมอตีตสูตรที่ 19

20. ปฐมอนาคตสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายใน 6 ที่เป็นอนาคตเป็นของไม่เที่ยง

[264] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นอนาคตเป็นของไม่เที่ยง
หูที่เป็นอนาคตเป็นของไม่เที่ยง จมูกที่เป็นอนาคตเป็นของไม่เที่ยง ลิ้นที่
เป็นอนาคตเป็นของไม่เที่ยง กายที่เป็นอนาคตเป็นของไม่เที่ยง ใจที่เป็น
อนาคตเป็นของไม่เที่ยง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว
เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ปฐมอนาคตสูตรที่ 20

21. ปฐมปัจจุปันนสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายใน 6 ที่เป็นปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง

[265] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง
หูที่เป็นปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง จมูกที่เป็นปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง ลิ้นที่
เป็นปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง กายที่เป็นปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง ใจที่เป็น
ปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว
เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ปฐมปัจจุปันนสูตรที่ 21

22. ทุติยอตีตสูตร

ว่าด้วยอายตนะภายในที่เป็นอดีตเป็นทุกข์

[266] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นอดีตเป็นทุกข์ หูที่เป็น
อดีตเป็นทุกข์ จมูกที่เป็นอดีตเป็นทุกข์ ลิ้นที่เป็นอดีตเป็นทุกข์ กายที่เป็น
อดีตเป็นทุกข์ ใจที่เป็นอดีตเป็นทุกข์ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้
สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ ทุติยอตีตสูตรที่ 22